കാടും മലകളും പുഴയും

അപ്പുറത്തും
ഇപ്പുറത്തുമായി നിൽക്കുമ്പോൾ
നിശബ്ദതയുടെ
ഒരു കുത്തൊഴുക്ക്
നമുക്കിടയിലൂടെ കടന്നുപോകുന്നതിനെയാവണം
പുഴയെന്ന് വിളിക്കുന്നത്.
സ്പർശത്തിന്റെയോ
ഒരു പുഞ്ചിരിയുടെ പോലുമോ
ശൂന്യത
വളർന്നു വളർന്നു പോകുന്നതിനെയാവണം
മല എന്ന് പറയുന്നത്.
കൊമ്പുകളും
ദംഷ്ട്രകളും പോലെ
മൂർച്ചകൂട്ടപ്പെടുന്ന സ്നേഹമില്ലായ്മയെയാവണം
കാടെന്ന് കണ്ടുപോകുന്നത്.
ഇനി പറയൂ,
ഈ കാടും മലകളും പുഴകളുമൊന്നുമില്ലാതെ
എന്താണൊരു ജീവിതം?