19/10/09

കുന്നിറങ്ങുന്നവള്‍

കൈകള്‍ വിരുത്തി
കുന്നിറങ്ങുന്ന കാറ്റിനെ പോലെയാണ്
ചില ജീവിതങ്ങളില്‍ നിന്ന്
നാമിറങ്ങിപ്പോകുന്നത്
വേഗം, അനായാസം.
എന്നാലോരോ ചുരുളിലും
പടര്‍ന്നിരിയ്ക്കും കുടഞ്ഞാലും പോവാതെ
ആ കുന്നിന്റെ മാത്രം സുഗന്ധങ്ങള്‍.

എന്തോ ഒന്നവിടെ മറന്നു വെച്ചല്ലോ
എന്നാശങ്കപ്പെട്ടുതിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോള്‍ കാണാം
കുന്ന്,
അതിന്‍റെ ആകാശം,
അവരുടെ ഉറവകള്‍.
ഓരോ ചരിവിലും കാട്ടുചെടികള്‍,
മരിയ്ക്കുമ്പോള്‍ വരാം
പ്രാണന്‍ തരാമെന്നു വേരാഴ്ത്തിയവ.
കുതറുന്നുണ്ടാവണം, ഇപ്പോളവയുടെ ചോടുകള്‍,
കൈകള്‍ വിരുത്തി മരണം വരുമ്പോലെയാണ്
ചില ജീവിതങ്ങളില്‍ നിന്ന് നാമിറങ്ങിപ്പോകുന്നത്
എത്ര വേഗം, അനായാസം!

32 അഭിപ്രായങ്ങൾ:

Raghunath.O പറഞ്ഞു...

വിഷു വരെ മാത്രം
വിടര്‍ന്നുനില്‍ക്കും
കണിക്കൊന്നപോല്‍
ആകാശമറിയാതൊളിച്ച
മയില്‍പ്പീലി
തുണ്ടുപോല്
മഷിതണ്ടാല്‍
മായ്ക്കും മുമ്പെ
ചിറകടിച്ച
ശലഭങ്ങള്‍ പോല്‍......
അങ്ങിനയിങ്ങനെ കിടക്കുന്നുണ്ടാവും.
അവിടെയും ഇവിടെയും. ഒന്ന് പൊടി തട്ടി
നോക്കുകയേ വേണ്ടൂ. കാണാം

Melethil പറഞ്ഞു...

നീ നിന്നെത്തന്നെ മറന്നെഴുതിയോ?

ചാറ്റല്‍ പറഞ്ഞു...

കാറ്റും മരണവും കൈകള്‍ വിരുത്തി അനായാസം ഇറങ്ങിപ്പോകുമ്പോള്‍ ജീവിതത്തിന്റെ ചരുവികളില്‍ അമര്‍ത്തിയ കുറെ തേങ്ങലുകള്‍..............

നന്നായിരിക്കുന്നു ആശംസകള്‍

വിഷ്ണു പ്രസാദ് പറഞ്ഞു...

കൈകള്‍ വിരിച്ച് കുന്നിറങ്ങിപ്പോകുന്ന ആ കാറ്റിന്റെ ദൃശ്യം എത്ര പരിചിതമാണ്...
ആ വിഷ്വലിന് കണ്ടെടുത്ത് കാണിച്ചുതന്നതിന് അഭിനന്ദനം...:)

Junaith Rahman | ജുനൈദ് പറഞ്ഞു...

ഒട്ടും അനായാസമല്ല ഒരു ഇറക്കവും...
മരിയ്ക്കുമ്പോള്‍ വരാം
പ്രാണന്‍ തരാമെന്നു വേരാഴ്ത്തിയവ
ഒന്നും എളുപ്പമാക്കുന്നില്ല...കവിത നന്നായി സറീന..

v h nishad പറഞ്ഞു...

pakshe, ee kavithayil ninnu atra "anaayaasam" aarkkum irangaanavilla..

Sabu Kottotty പറഞ്ഞു...

എല്ലാമങ്ങട്ട് പിടികിട്ടിയില്ല. കിട്ടിയിടത്തോളം വളരെ നന്നായി...

ദൈവം പറഞ്ഞു...

എങ്കിലും ഒന്നു തിരിഞ്ഞുനോക്കുകകൂടി ചെയ്യാതെയും
ഒന്നും കാണാതെയുമാണല്ലോ
ഇപ്പോൾ നമ്മുടെ ഇറങ്ങിപ്പോക്കുകൾ...

നല്ല വിത

വികടശിരോമണി പറഞ്ഞു...

താഴെയുള്ള പുഴയിൽ മുങ്ങി നിവരുമ്പോൾ കാണാം
തലമുടിയിൽ നിന്നു വീണ ഒരു പൂമരത്തിന്റെ സമ്മാനം,
പുൽ‌പ്പടർപ്പുകളുടെ നോവ്,
നിലം പരണ്ടകളുടെ അസാവേരികൾ;
ചെങ്ങണപ്പുല്ലുകളുടെ ആശ്ലേഷം...
ഇത്രമേൽ അനായാസമോ നിന്റെ ഇറക്കം എന്ന അവയോരോന്നും കാറ്റിനെ പരിഹസിക്കില്ലേ?

Kuzhur Wilson പറഞ്ഞു...

സമര്പ്പണം കവിതയിലെ എന്റെ കൂടപ്പിറപ്പിനു എന്ന് നീ എഴുതാഞ്ഞതെന്ത് ?
ഇത്ര അകലെ ഇരുന്ന് നീ ഏത് ഒറ്റക്കണ്ണ് വച്ചാ എന്നെ കാണുന്നേ. എത്ര അനായാസം .

ഇത് ഞാന്‍ എടുക്കുന്നു. പൊടുന്നനെ വേറെ ഒരാളാകാന്

ഓര്മ്മയില്‍ പത്താമന്

son of dust പറഞ്ഞു...

അനായാസം അനേകപേർ ഇറങ്ങിപ്പോയ ഒറ്റയാക്കപ്പെട്ട ജീവിതം.

santhoshhrishikesh പറഞ്ഞു...

ബര്‍ഗ്‌ മാന്‍ സിനിമയിലെ കുന്നിന്‍പുറത്തെ നൃത്തം പോലെ ഒരു അലൌകികത ഈ കുന്നിറങ്ങുന്ന വേഗത്തിനും. നന്നായി.

Anil cheleri kumaran പറഞ്ഞു...

കൈകള്‍ വിരുത്തി മരണം വരുമ്പോലെയാണ്
ചില ജീവിതങ്ങളില്‍ നിന്ന് നാമിറങ്ങിപ്പോകുന്നത്
എത്ര വേഗം, അനായാസം!

നമിച്ചു..

Sapna Anu B.George പറഞ്ഞു...

ജീവിതത്തെ ഇത്ര ലാഘവത്തോടെ വരച്ചു വിവരിക്കാൻ പറ്റുന്ന ഒരാൾ ജീവിതം പഠിച്ചിരുക്കും നന്നായി എന്നു വിശ്വസിക്കുന്നു, നല്ല കവിത

Kalam പറഞ്ഞു...

മനോഹരം!

ആഗ്നേയ പറഞ്ഞു...

കുടഞ്ഞെറിയാനും കൂടെക്കൊണ്ടുനടക്കാനുമാകാതെ ആ ഗന്ധവും ചുമന്ന് എത്ര അനായാസം എവിടെനിന്നെല്ലാം..
മനോഹരം എന്നേ പറയാനുള്ളു.

സജീവ് കടവനാട് പറഞ്ഞു...

കവിതയുടെ ഈ കുന്നിറങ്ങി തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോള്‍ എനിക്കെന്നെ തന്നെ കാണാം, വിട്ടുപൊവാതെ, ചുറ്റിതിരിഞ്ഞ് ചുറ്റിതിരിഞ്ഞങ്ങനെ...


കവിതയുടെ ഭംഗിയില്‍ അതിലെ മരണം എന്നവാക്ക് മരിച്ചുപോയി!!!

അജ്ഞാതന്‍ പറഞ്ഞു...
ഒരു ബ്ലോഗ് അഡ്മിനിസ്ട്രേറ്റർ ഈ അഭിപ്രായം നീക്കംചെയ്തു.
ഉപാസന || Upasana പറഞ്ഞു...

Nalle... Nalle
:-)
Upasana

naakila പറഞ്ഞു...

വിഷ്ണു പറഞ്ഞ പോലെ
ആ വിഷ്വലിനെ കണ്ടെടുത്ത് കാണിച്ചതിന്
അഭിനന്ദനം
നല്ല കവിത, സെറീനയുടെ വായിച്ച വിതകളില്‍

Midhin Mohan പറഞ്ഞു...

ഇത്ര വേഗം ഇറങ്ങിപ്പോന്നതോര്‍ത്തു വീണ്ടും,
കുന്നു കരയാറുണ്ടായിരുന്നോ?.........

ലേഖാവിജയ് പറഞ്ഞു...

കുടഞ്ഞെറിഞ്ഞാലും പോകാത്ത മണങ്ങളുമായി

വേഗമിറങ്ങിപ്പോകയോ? അതും അനായാസം

ആവില്ലല്ലൊ :)

നന്ദ പറഞ്ഞു...

അത്ര വേഗമോ! അതിന് ആവാത്തതുകൊണ്ടല്ലേ എന്തോ മറന്നു വെച്ചെന്ന പോല്‍ തിരിഞ്ഞിങ്ങനെ നോക്കിക്കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നത്?

Muralee Mukundan , ബിലാത്തിപട്ടണം പറഞ്ഞു...

ക്ലേശിച്ചുകയറിയ ഒരുകുന്ന് അനായാസം പെട്ടെന്നങ്ങനെ ഇറങ്ങിപോകുവാൻ സാധിക്കുകയില്ലല്ലൊ...

Muyyam Rajan പറഞ്ഞു...

Good Kavitha ! I am reading you quite sometime from Harithakam. I also met you during KM Pramod's book release at Thrissur, you were sitting just behind of my row.

വിനോജ് | Vinoj പറഞ്ഞു...

" കൈകള്‍ വിരുത്തി മരണം വരുമ്പോലെയാണ്
ചില ജീവിതങ്ങളില്‍ നിന്ന് നാമിറങ്ങിപ്പോകുന്നത്
എത്ര വേഗം, അനായാസം! "
- ഹൃദയത്തിലെവിടെയൊക്കെയോ കൊള്ളുന്ന വരികള്‍. എന്തോ ഒരു കുറ്റബോധം പോലെ തോന്നുന്നു, ഞാനിറങ്ങിവന്ന കുന്നുകള്‍ എല്ലാം ഓര്‍മ്മിപ്പിച്ച മനോഹരമായ കവിത. നന്ദി, ഈ നല്ല കവിതയ്ക്ക്.

Umesh Pilicode പറഞ്ഞു...

ചില ജീവിതങ്ങളില്‍ നിന്ന് നാമിറങ്ങിപ്പോകുന്നത്
എത്ര വേഗം, അനായാസം!


നന്നായി മാഷെ

Rajeeve Chelanat പറഞ്ഞു...

ആ ഇറങ്ങിപ്പോക്കിന്റെ ഭാരം കുറക്കാനായിരിക്കണം സെറീന, വേഗം,അനായാസം എന്നൊക്കെ നമ്മള്‍ നുണ പറഞ്ഞുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നത്, കവിതകളെഴുതിക്കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നത്. ആ തിരിഞ്ഞുനോക്കലില്‍ കാണാം,ആ ഭാരവും ആയാസവും.

അഭീവാദ്യങ്ങളോടെ

Unknown പറഞ്ഞു...

Sereen,
really very good kavitha...puthiya kavithakal ethokke..inform me..my email address seebus1@yahoo.com
thanks
seebu
dubai

സുനില്‍ ‍‍‍പെരുമ്പാവൂര്‍ പറഞ്ഞു...

ഹൃദയത്തോട് , ചിന്തകളോട് , വികാരങ്ങളോട്
തീവ്രമായി സംവദിക്കുന്ന വരികള്‍ ...

ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന് കണ്ടു പിടിക്കപ്പെട്ട പോലെ തോന്നി ..

Geetha Prathosh പറഞ്ഞു...

anaayasam erangipokunnavar thirinju nokkuvathethine??

Geetha Prathosh പറഞ്ഞു...

anaayasam erangipokunnavar thirinju nokkuvathethine??