9999 പേരുകൾ

നസീർ കടിക്കാട്

നമുക്കിനി ഇത്രയൊക്കെയേ ചെയ്യാനുള്ളൂ

അവർ ചുംബിച്ചു.

സ്നേഹം അവൻ കാണുന്നുണ്ട് .അനങ്ങുന്നുണ്ട്.

അവൾ വയറു തലോടി.

അവനല്ല അവളാണ്

അവനവളുടെ വയറ്റിൽ കാതോർത്തു.

9999 പേരുകളുടെ പുസ്തകം നിവർത്തി

തിരയുവാൻ തുടങ്ങി.

എന്തെല്ലാം അർത്ഥങ്ങളാണീ

ആൺ‌കുട്ടികളുടെ പേരുകൾക്കെന്ന് അവളും

എത്ര അനർത്ഥങ്ങളാണീ

പെൺകുട്ടികളുടെ പേരുകൾക്കെന്ന് അവനും

പേജുകൾ മറിച്ചു മറിച്ച്

ഒരു തീരുമാനത്തിലെത്താനാവാതെ

പഴയ കാമുകിയുടെ പേരോർമ്മയിലേക്ക് അവനും

കാമുകന്റെ പേരോർമ്മയിലേക്ക് അവളും തെറിച്ചു.

പരിഭവിച്ചു.കലഹിച്ചു.

നമുക്കിനി ഇത്രയൊക്കെയേ ചെയ്യാനുള്ളൂ

അവർ പട്ടിണി കിടന്നു.

വയർ വീർത്തുവന്നു.

അവനോ അവളോ വയറ്റിൽ

വിശക്കുന്നുവെന്നു കൈകാലിട്ടടിച്ചു.

ഉണ്ണിയാർച്ചയെന്നോ ഝാൻസി റാണിയെന്നോ

ഒതേനനെന്നോ സുഭാഷ് ചന്ദ്രബോസെന്നോ

അവർ ഞെട്ടിയുണർന്നു.ചുംബിച്ചു.

എ എന്നോ ബി എന്നോ ഉദാഹരണപ്പെടുത്തിയാലോ

ഒന്നെന്നോ രണ്ടെന്നോ അക്കമാക്കിയാലോ

ൻ ൾ എന്നു ചില്ലക്ഷരത്തിലാക്കിയാലോ

! ? എന്നു ചിഹ്നരൂപമാക്കിയാലോ

മടുത്തു.പരിഭവിച്ചു.കലഹിച്ചു.

പിന്നേയും പട്ടിണി കിടന്നു.

പിന്നേയും വയർ വീർത്തുവന്നു.

അവനോ അവളോ വയറ്റിൽ

വിശക്കുന്നുവെന്നു കൈകാലിട്ടടിച്ചു.

ഭൂഗോളത്തോളം വീർത്ത വയറിന് അപ്പുറമിപ്പുറം

അവർ മുഖംവീർപ്പിച്ചിരുന്നു.

വയറിന്റെ മറവിൽ

അവളറിയാതെ അവനും

അവനറിയാതെ അവളും

കട്ടു തിന്നു.വയറു വീർപ്പിച്ചു.

പേരില്ലാതെ എനിക്കു ജനിക്കേണ്ടെന്ന്

അവനോ അവളോ

അവിടെക്കിടന്നു പ്രായപൂർത്തിയായി.

നമുക്കിനി ഇത്രയൊക്കെയേ ചെയ്യാനുള്ളൂ

അവർ ചുംബിച്ചു.

9999 പേരുകളുടെ പുസ്തകം നിവർത്തി

തിരയുവാൻ തുടങ്ങി.