കൌതകമിങ്ങനെ കണ് മിഴിച്ചു നോക്കുന്നത്
കുസൃതികളിങ്ങനെ ചുണ്ടു കൂര്പ്പിക്കുന്നത്
വിശപ്പിങ്ങനെ കരണ്ടു കരണ്ട് തിന്നുന്നത്
ഒരു പൊറുതി കേടിങ്ങനെ പാഞ്ഞു നടക്കുന്നത്
ഒടുക്കം മരണം
ജീവിതത്തെയിങ്ങനെ വാലിന്മേല് തൂക്കി
ചുഴറ്റിയൊരേറു കൊടുക്കുന്നത്
ഞാന് നിന്നില് മാത്രമേ കണ്ടിട്ടുള്ളൂ
എന്റെ എലിയേ...........
3 അഭിപ്രായങ്ങൾ:
കവിത നന്നായി.
ഇങനെ പോരാ ഇ‘ങ്ങ’നെ വേണം.(ingngane)
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ