വഞ്ചിക്കാരനായതിൽ
യാതൊരു ഖേദവുമില്ല
പുലര്ച്ചമുതലിരുളുംവരെ
അക്കരെനിന്നിക്കരേയ്ക്കും
ഇക്കരെനിന്നക്കരേയ്ക്കും
പിന്നെ
ഇരുന്നൂറുമില്ലിയടിച്ച്
കുടുംബത്തിലെത്തി
പള്ളവീര്പ്പിച്ചുറങ്ങും
അതിലുമില്ല സങ്കടം
പിറ്റേന്ന് പുലര്ച്ചയ്ക്ക്
വഞ്ചിയഴിയ്ക്കുമ്പോള്
പുഴയെന്നെയൊന്നുനോക്കും :
ചുംബനങ്ങളില്മാത്രമൊതുങ്ങിയ
മധുവിധുവില് മനംനൊന്ത
കന്യകയുടെ നോട്ടം
മുഖം തിരിച്ച്
ഒരു ബീഡികൊളുത്തി,
മുളംങ്കമ്പ്
ഞാനാഞ്ഞു പിന്നോട്ട് തള്ളും
വഞ്ചി മുന്നോട്ട്തന്നെ പോകണമല്ലോ
2 അഭിപ്രായങ്ങൾ:
പുഴക്കു പിന്നെന്തു വേണമാവോ?
Madhu vidhu kazinja ksheenathilavum.... Nannayirikkunnu. Ashamsakal...!!!
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ